Column: Fijne parels mooie parels

Fijne parels mooie parels

Vorige week had ik het waarschijnlijk per toeval over de Meme stocks en vervolgens deden die exact wat ze volgens de theorie moesten doen namelijk Memen. Kortom, het was de afgelopen week alles behalve komkommertijd; Er is een bijna wereld oorlog aan de gang door enorme spanningen tussen China, Amerika en Taiwan, er was door de droogte (lees de klimaat veranderingen) veel triest nieuws over het milieu, ook was nieuws bijv. de dood van Olivia Newton-John (Sandy uit Grease) en een andere actrice (Anne Heche) reed met de auto in een gebouw en overleed door de brand die dit veroorzaakte. Over de laatste, na de film “Six days, seven nights” was ik een beetje verliefd op haar. Nu wist ik niet dat ze eerder een relatie had met Ellen DeGeneres. Maar voor dit soort verliefdheid maakt dat allemaal niets uit. Weer andere zijn verliefd op een Ex president omdat hij zo lekker succesvol is maar los of dat echt zo is, kent hij meer liefde voor zichzelf dan voor andere en elk bericht hoe schadelijk en schandelijk dan ook weer hij toch in zijn voordeel te draaien. Triest maar vanuit entertainmentwaarde kan je er anders naar kijken. Een laatst triest hoogtepunt wat we doorkregen was de aanslag op de democratie door de aanval op Salman Rushdie (ooit bekend geworden als schrijver van de Duivelsverzen).

Snel door met meer trieste zaken, de AEX. Onze zo geliefde index blijf hangen op de 50 procent retracement barrière. Hoewel het sentiment voelde alsof we in een mega rally zitten deed de index per saldo weinig tot niks.

Inflatie cijfers optimisten

De Amerikanen zijn me wel een stelletje optimisten. We kregen dramatische inflatiecijfers te verwerken, maar omdat we met de markt zogenaamd al de slechte cijfers verwacht (en dus verwerkt) hadden viel het slechte inflatiecijfer ‘mee’ en gingen we dus hoger. Nu het niet bij iedereen binnenkomt zal ik een schokkende beeldspraak gebruiken; Dus na een ernstig verkeersongeluk hoeven niet beide benen geamputeerd te worden en zijn we blij dat we 1 been tot de knie mogen behouden… Sorry hiervoor maar kortom; het nieuws was gewoon heel slecht en er was geen enkele reden voor optimisme over de rente. Zelfs al zou je voor Amerika positief zijn over de inflatie dan nog is het de vraag of je dit optimisme naar Europa kan kopiëren. Wij hebben veel meer last van de droogte, de oorlog met Oekraïne en de hoge energieprijzen dan de VS. Amerika is veel meer zelfvoorzienend in energie en ook de plannen die er zijn voor medicijnprijzen te maximaliseren zijn goed voor hun inflatie.

Europa is een heel ander verhaal

De Duitse obligatie future (Bund) liet weliswaar een tijdelijk herstel zijn maar dit is gewoon een correctie in de grotere beweging omlaag. De lage rente is gezien de inflatie niet houdbaar.

Zombie bedrijven

Juist omdat (of ondanks dat), ik het al heel vaak over de schokkende effecten van extreem lage rente heb gehad wil ik het toch nog eens benoemen. De extreem lage rente geeft Zombie bedrijven. Wat is een Zombie bedrijf? Zombiebedrijven zijn bedrijven die niet genoeg winst maken om aan hun rentebetalingen kunnen voldoen en dus afhankelijk zijn van het kunnen herfinancieren van de schulden en als de rente iets oploopt wordt dit natuurlijk moeilijker.

Het aantal Zombiebedrijven is met name in 2019 al fors in aantal toe genomen, dit natuurlijk door het aanhouden van de extreem goedkope kredietenstrategie van de FED. Tijdens de coronapandemie (2020 en 2021) explodeerde het aantal Zombiebedrijven door directe en indirecte gevolgen van het coronabeleid, alsmede als gevolg van nog meer geld bijdrukken en nog meer overheidssteun.

Nu denkt u wellicht dat zijn er niet zo veel en het zijn allemaal kleine bedrijven. Echter in de Russell2000, zijnde de Amerikaanse Midkap index (wat Amerikanen Midkap noemen kan bij ons gemakkelijk Large heten) met 2000 bedrijven, zouden volgens onderzoek bijna 40 procent van alle bedrijven tot Zombiebedrijven horen. Maar ook grotere namen als Boeing, Exxon Mobil, Macy’s en Delta Airlines, worden in dit verhaal genoemd. Dus bijna veertig procent van de Russell 2000 index en dan nog heel veel andere! Nu hoeft u me niet te geloven, maar kijk maar eens naar een studie van Wisdomtree en een onderzoek van Bloomberg

Denk maar eens na over wat dit voor de komende tientallen jaren gaat betekenen, als de rente gestegen is en of er geen overvloedige kredieten meet zijn? Moeten we in dit licht doorgaan met inkoop eigen aandelen? Moeten we wel een ETF willen hebben? Of kunnen we niet beter slimmere keuzes maken in onze aandelen inkoop.

Andere totale gekte

Nu begreep ik in mijn oude “Frank van Dongen columns” rond 2000 niet de gekte in kabelbedrijven en ook niet bij de telefoonbedrijven. Maar nu begrijp ik meer dan 20 jaar later niets van de Bitcoin bedrijven. Mooi voorbeeld: We zitten in de Bitcoin Winter en een bedrijf als Coin Base maakte in een kwartaal 1,1 miljard dollar verlies. Het bedrijf werd eerder verdacht van insiders trading en werd ook voor het gerecht gedaagd voor haar rol in de Stablecoin (That Was ‘Anything but stable)… Je denkt dat is allemaal niet goed… Maar de koers veert op en je hebt koopsignalen.

Iets anders wat me verbaasd is de snelheid van zaken.

Een aantal medicijnen bedrijven doen goede zaken en hebben mooie winsten en goede dividenden. Nu gaat het verhaal dat ze een rechtszaak gaan verliezen en direct staan de bedrijven in kwestie vele tientallen miljarden lager aan beurswaarde.

Twee grote voorbeelden; allereerst Sanofi (Aventis). Het bedrijf stond eerder dit jaar op ene koers van 105 Euro en afgelopen week zagen we even 76 Euro een daling van hoeveel procent? ….

Nog een voorbeeld

Het tweede voorbeeld is Glaxo Smith Kline van boven de 18 GBP naar onder de 14 GBP. Kijkende naar andere (normale) bedrijven met claims en rechtszaken zou ik er voorlopig vanaf blijven (denk maar aan het Philips drama).

Tot slot nog even de Sp500 futures

We staan weliswaar op een koop, maar zijn we echt uit de dalende trend?

Neen! En daar was toch ook geen reden voor.

En als toetje nog even de Nasdaq

Die is wel uit de neergaande trend ontsnapt, maar nog steeds niet boven de 200daags gemiddelde lijn.

Dan toch niet iets waar ik het over moet hebben

Op 8 august las ik met alle respect voor de beleggingswebsite en de columnist in kwestie, een in mijn ogen een modern sprookje onder de titel: Een krach à la 1929 kan echt niet meer. De columnist quote een “Bestseller auteur” (voor mij onbekend) de heer Darius Foroux. In zijn blog noemde hij volgens de Nederlandse columnist  8 redenen waarom de crash van 1929 niet meer zal voorkomen. Nu heb ik vele tientallen boeken over deze crash en andere crashes gelezen, vele expert gehoord, heel veel columns gelezen, films gezien, etc. etc. en op basis daarvan deel ik zijn argumenten niet.

Aan de linkerkant zijn argument, rechts mijn korte opmerking daarop.

Nu lees en ken ik deze Blogger niet en hou dat maar zo, dus geen idee hoeveel volgers hij heeft. Maar in het algemeen is het niet zo dat de hoeveelheid volgers een correlatie heeft met het kennis niveau van de persoon in kwestie. Nee, ik zal geen voorbeelden geven en deze Blogger geen aandacht meer geven als je niet de echte redenen van de crash van 1929 (geleend beleggen) weet en snapt dat die reden nu veel meer speelt dan ooit tevoren. Lees mijn column van vorige week over Margin debt.

De stille oorlogen

Vele bloggers en beleggers snappen niet dat veel Bailouts onzichtbaar zijn geweest, zo weten maar weinig beleggers dat we in oktober 2019 om hedgefunds en daarmee de banken te redden er voor on voorstelbare grote bedragen is ingegrepen is in de Repomarkt in de VS. Dit was omdat de Hedge funds een Basis risk spel speelde en dit spel door rente veranderingen totaal verkeerd dreigde te gaan met grotere effecten dan de kredietcrisis van 2008.

Stille Stress

En helemaal in de gedachten dat markten echt veiliger geworden zijn sinds de FED extreem groot in gegrepen heeft sinds 2008…. In maart 2020 was tijdens een stressvol moment de spread (het verschil tussen waarop iemand wil kopen en iemand wil verkopen) op de meest veilige obligaties zijnde de US treasuries 1 procent. In normale handel zou dit verschil tussen bid/ask slechts 0,01 procent zijn. Later op de dag werd dit verschil zelfs tijdelijk 4 procent en dat terwijl de FED ook actief was in de markt. In de markt voor bedrijfsleningen van grote bedrijven stond er die dag zelfs een spread van bijna 30 procent. Obligaties zijn dus veilige producten!?! Er was dus een enorme paniek in de obligaties, maar wie van de particuliere belegger weet die dag net als 1987, 1989, Dot.com of Kredietcrisis te herinneren?

Maar oordeel dus zelf, of het allemaal veel beter is geworden sinds 1929 of…

Disclaimer

Deze Column/blog is op persoonlijke titel geschreven door: Cees Smit en wordt mede in het licht van zijn Actief Offensief portefeuille (ook wel de Guardian strategie) gepubliceerd op de Today’s Group website en verschijnt ook op andere websites.

Deze absolute return strategie is geheel onafhankelijk van de andere portefeuilles/strategieën van de Today’s Group en speelt ook indien noodzakelijk in op dalingen (correcties). Daarmee is deze strategie niet voor iedere belegger geschikt. Deze column is geen persoonlijk advies en ook niet geschreven als een beleggingsadvies. Iedere vorm van beleggen brengen risico’s met zich mee.

Cees Smit (bekijk profiel en disclaimer)