Erik Mauritz: Het dilemma voor beleggers die niet mee willen doen met het feestje van Zuckerberg en Musk

Maar veel mensen zitten niet te wachten op dit soort feestjes en zijn op zoek naar de uitgang. Een manier om dit te doen is door je Facebook account of Washington Post (van Bezos) abonnement op te zeggen. Of je Tesla weg te doen.

Dat is een prima signaal, al denk ik niet dat iemand er wakker van ligt. Het probleem is bovendien dat de meeste mensen via ETF’s, beleggings- of pensioenfondsen in zekere zin nog steeds het feestje sponsoren.

Deze techreuzen maken immers deel uit van de “Magnificent 7” en wegen zwaar in indices zoals de S&P 500. Hierdoor zijn ze onderdeel van veel ETF’s en worden ze ook door veel fondsbeheerders geselecteerd (ook om het rendement). Het vermijden van deze aandelen is hierdoor vrij ingewikkeld.

Draait het alleen om rendement?

Alhoewel ik groot voorstander van beleggen in ETF’s ben en dit niet specifiek een probleem is van ETF’s, legt dit wel een schaduwkant van ETF’s bloot.

De kracht van ETF’s – het eenvoudig kunnen volgen van de markt tegen lage kosten – brengt namelijk ook een grotere afstand tussen de aandeelhouder en het bedrijf met zich mee.

Daardoor is de kans groter dat je in bedrijven investeert waar je om wat voor reden dan ook niet achter staat en bovendien laat je het aan de ETF-provider over om op aandeelhoudersvergaderingen te stemmen. Als je alleen geïnteresseerd bent in rendement dan is dat prima, maar in situaties als deze creëert dat een dilemma.

Er zijn natuurlijk duurzame ETF’s (onder de ESG of SRI vlag), maar de selectiecriteria zijn niet altijd even helder en kunnen verschillen per aanbieder. En een aandeel als Tesla zit als leidende elektrische autoproducent juist in veel ESG-fondsen. Maar wat als je Musk’s politieke inmenging niet wilt steunen, los van hoe duurzaam zijn auto’s zijn?

Voor de goede orde, dit kan ook een probleem zijn voor beleggers die wel heel tevreden zijn met de keuzes van Zuckerberg en Musk, maar zich niet kunnen vinden in bedrijven die (in hun ogen) teveel nadruk leggen op een onderwerp als bijvoorbeeld diversiteit.

Hieraan gerelateerd kondigde Blackrock, een zwaargewicht in de ETF-wereld, deze week aan zich terug te trekken uit het door de Verenigde Naties gesteunde “Net Zero Asset Managers initiative”, een internationale groep vermogensbeheerders die zich inzet voor het doel van netto nul uitstoot van broeikasgassen tegen 2050. Ook hier is de invloed van Amerikaanse politici dus merkbaar.

Dus wat kan je doen?

Behalve door op zoek te gaan naar een ETF die het dichtst bij jouw wensen in de buurt komt (aangezien er intussen meer ETF’s dan aandelen is dat zeker niet onmogelijk) is het een optie is om zelf – of via een vermogensbeheerder of adviseur – op zoek te gaan naar alleen die aandelen waar jij achter staat. Stock picking dus.

Het kost echter heel veel tijd en/of geld om alle aandelen te screenen en dat zal hoogstwaarschijnlijk ten koste gaan van rendement. Niet iedereen zal dat er voor over hebben.

Een lange termijn dilemma

Een ontwikkeling die op lange termijn hoop biedt is dat een aantal ETF-aanbieders experimenteert met manieren om beleggers stemrecht te geven op aandeelhoudersvergaderingen. Voorlopig blijft dat beperkt tot de grote spelers, maar wie weet biedt technologie zoals blockchain uiteindelijk ook mogelijkheden voor kleinere beleggers om als ETF bezitter te kunnen stemmen.

Stemrecht gaat overigens niet helpen bij Meta. Zuckerberg heeft 13% van de aandelen, maar controleert hiermee 61% van de stemmen doordat de gewone aandelen geen stemrecht hebben.

Wat Zuckerberg mogelijk op andere gedachten kan brengen is natuurlijk geld / winst. Als genoeg adverteerders nu afhaken bij Meta omdat ze niet het risico willen lopen om te adverteren naast extreme (en onjuiste) denkbeelden, dan draait hij wellicht weer wat bij.

Maar als Musk zijn grote voorbeeld is kan je hier niet op rekenen; steeds meer adverteerders haken af op X, maar Musk is hierdoor niet van koers veranderd. Integendeel, zou ik haast zeggen.

Zeker ook omdat Trump binnenkort weer voor vier jaar in het Witte Huis zit, lijkt dit een dilemma waar op korte termijn geen eenvoudige oplossing voor is.

Dit artikel is geschreven door Erik Mauritz, senior advisor bij Trade Republic.